Regen, wind, 10 graden; hoogste tijd om naar wat meer tropisch gebied af te reizen. We pakten op zondagochtend onze spullen in en in de middag vertrokken we naar Schiphol. Afgezien van het feit dat het megadruk was op de snelweg en we de verkeerde bus pakten vanaf de parkeerplaats, ging het voorspoedig. Bagage was zo ingecheckt, de rijen voor de security vielen wel mee en bij de paspoortcontrole konden we zo doorlopen. Op Schiphol zijn ze al helemaal in de kerstsferen, dus tussen de kerstbomen en lampjes aten we nog wat en voor we het wisten konden we aan boord. Daar had het er alle schijn van dat ook de bagage mee ging, want de KLM app gaf aan dat de bagage aan boord was en via Zoek mijn iPhone kon ik zien dat m'n oude telefoon, die ik in m'n backpack had gestopt, dicht in de buurt was. De vlucht duurde zo'n 11 uur, waarvan ik er zo'n 5 à 6 geslapen heb. Op het vliegveld in Bangkok verliep alles als de gesmeerde bliksem. De stempel stond zo in het paspoort en de bagage kwam vrij vlot de band af rollen. Dat is wel eens anders geweest... We wisselden wat euro's in voor Thaise baht op de benedenverdieping van het vliegveld. Daar is de wisselkoers een stuk gunstiger dan in de aankomsthal; het scheelde bijna 8 euro op 100 euro. We pakten daarna de Airport Rail Link naar het centrum en vanaf daar wilden we met de taxi verder naar het hotel. De eerste drie taxi's wilden niet op de meter rijden, maar voor een vast bedrag. Dan betaal je altijd te veel dus dat wilden we niet. We zaten bij nummer 3 al in de taxi toen hij zei dat hij de meter niet wilde aanzetten, dus midden op straat stapten we weer uit. Ik pakte de backpack uit de kofferbak en kreeg daarbij de rand van het deksel hard tegen m'n hoofd. Lichte paniek, maar snel de bagage op de stoep gezet en wachten op de volgende taxi. Die kwam vrij snel en zo reden we door het drukke verkeer naar het hotel. Voor 80 baht (de vaste prijs die ons was aangeboden was 400 baht) zette deze man ons bij het straatje van het hotel af en gaf ook nog 2 flesjes water mee. Na even opgefrist te hebben zijn we de buurt gaan verkennen en hebben we heerlijk gegeten op de hoek van de straat. We liepen door naar Khao San Road, de bekende straat met bars en streetfood. De muziek stond oorverdovend hard en het personeel van de verschillende gelegenheden deed hun uiterste best om je ergens naar binnen te krijgen. Een straatje boven Khao San was net wat rustiger en gezelliger, dus daar dronken we wat en rond 10 uur liepen we weer terug naar het hotel, want echt een lange nacht hadden we niet gehad. De volgende dag pakten we de boot over de Chao Phraya, naar Wat Arun, een tempel aan de rivier. Rustig rondgekeken naar al het moois en toen de rivier weer overgestoken naar Chinatown. Deze Chinese wijk is heel leuk om even in rond te lopen. We kwamen langs allerlei marktkraampjes met etenswaren die we nog nooit gezien hadden, maar ook eindeloze winkeltjes met slippers, hoedjes en kleding. We bezochten een tempel met een (echt) gouden Buddha beeld en daarna wisselden we opnieuw wat euro's in voor Thaise baht, deze keer tegen een nog betere wisselkoers. Daarna gingen we met de tuktuk naar de plek waar we een boottochtje hadden geboekt. Met zo'n 10 man en de gids voeren we met een longtail boat, zo'n typisch Thais bootje, een stuk over de grote rivier, om daarna af te slaan naar een kleiner kanaal. We moesten door een sluis, omdat het water in de kanalen lager is. Het gebied waar we rond voeren is niet toeristisch, het zijn de wijken waar de lokale bevolking woont. Vanaf het water kun je veel van het dagelijks leven zien. Armoedige houten huisjes, mensen in kleine bootjes met handelswaar, grote hagedissen op de kant (1,5 meter lang) en veel plastic in het water. Bijzonder om te zien. We stopten bij een enorme goudkleurige Buddha, 69 meter hoog, midden in een wijk. Het contrast met de armoede er om om heen was net zo enorm. Aan het einde van de middag gingen we met de boot weer terug naar de pier vlak bij het hotel. Daar kocht Ruben zo'n lange, dunne broek met olifanten er op,waar je iedereen in ziet rondlopen en daarna zijn we naar het hotel gegaan waar we even opfristen om daarna weer op pad te gaan. Het is Loy Krathong, een Thais festival, dus er zijn veel mensen op straat. Er worden kleine kunstwerkjes, krathongs, gemaakt met bloemen, wierook en kaarsjes, die je in het water moet zetten en waarbij je dan een wens kunt doen. Een parkje vlakbij het hotel was verlicht en versierd en overal waren kraampjes met krathongs. We hebben er ook een gekocht en in het water gelaten. De dag erna was voor nu al weer de laatste in Bangkok. In de ochtend bezochten we nog een tempel, Wat Saket, die op een kunstmatige berg staat. We moesten een aantal trappen omhoog om bij de gouden stupa te komen, maar het uitzicht was zeker de moeite waard. Helemaal rondom kon je de stad zien. Terug bij het hotel pakten we onze spullen en vertoefden we nog even bij het zwembad. Daarna pakten we de taxi naar het vliegveld om naar de volgende bestemming te gaan; Chiang Mai. Het valt meteen op dat het druk is overal, ook hier wordt Loy Krathong gevierd. We zijn naar de plek gelopen waar de festiviteiten plaats vinden. Er was een optocht met praalwagens en muziek en overal is eten. De optocht ging naar de Ping rivier, waar mensen hun krathongs in het water lieten. Ook werden er lampionnen opgelaten en was er vuurwerk. Heel gezellig en veel sfeervoller dan in Bangkok. Daarna heerlijk geslapen en nu, donderdagochtend, zitten we te ontbijten in een enig restaurantje, waar ik 9 jaar geleden ook gegeten heb. Nog steeds staat dit restaurant in de Lonely Planet, en terecht. We zitten lekker in de schaduw, tussen de plantjes, bloemen en een lampionnetje hier en daar. Heerlijk vakantiegevoel. Onderweg hier naar toe kwamen we een man tegen die met zijn schildpad op straat liep terwijl z'n vrouw ondertussen de hond uit liet. Love it here