Eindelijk, de backpack kan weer van zolder gehaald worden! De laatste keer dat ik die gebruikte was in 2018, Vietnam… En ook deze keer ligt de vakantiebestemming in Zuidoost-Azië. Thailand en Laos om precies te zijn. In 2020 zouden we 3,5 week naar Thailand, Laos en Vietnam gaan, maar corona gooide roet in het eten. Nu gaan we een deel van de route doen die ik destijds in de planning had. Het wordt weer een actieve vakantie, want ik wil zóveel doen in 2 weken tijd.

Beide landen hebben lange tijd de grenzen dicht gehouden voor toeristen, maar inmiddels kan je weer vrij rondreizen, mits je gevaccineerd bent. Wel is het de vraag in hoeverre de toerismesector weer hersteld is na de coronacrisis. Het zal in elk geval nog niet hetzelfde zijn als voor corona. Dat zullen we ook merken aan de prijzen. Niet alleen betaalden we 2 keer zoveel voor de vliegtickets als we in 2020 betaalden, maar ook in de prijzen voor een hotelovernachting is te zien dat het allemaal niet meer voor een habbekrats kan. Zeker in november, als het droge seizoen begint, lopen de prijzen aardig op. Niettemin kan je nog steeds voor een stuk minder dan hier in Nederland een leuk hotelletje boeken. Voor de eerste twee nachten in Bangkok heb ik al een hotel gereserveerd. We verblijven in het oude centrum in de wijk Samsen, vlak bij de Chao Praya, de grote rivier die dwars door Bangkok stroomt. Daarna reizen we door naar Chiang Mai, in het noorden, waar we wat van het Loy Krathong festival hopen mee te maken. Tijdens dit festival worden kleine lichtgevende bootjes in het water gelaten. Hierna begeven we ons nog wat noordelijker tot we bij de Mekong rivier komen, die Thailand van Laos scheidt. Daar steken we over en varen we in twee dagen over de Mekong naar Luang Prabang. Vanaf Luang Prabang reizen we naar het zuiden via Vang Vieng en de hoofdstad Vientiane weer naar de Thaise grens. Daar gaan we met de nachttrein terug naar het beginpunt, Bangkok.

Het klinkt allemaal heel chill, maar ik zie ook weer een paar spreekwoordelijke beren op de weg. Sinds corona is reizen niet meer vanzelfsprekend, maar daarnaast lijkt de situatie op Schiphol niet helemaal onder controle. De rijen voor de controle worden alsmaar langer, maar daar kan je je op voorbereiden. Vervelender is het dat vluchten worden gecanceld en koffers kwijt raken. Met dat laatste heb ik ervaring, maar ik heb er weinig behoefte aan om net als in Dubai weer in Rubens kleren te moeten rondlopen. Sowieso gaat nu de helft van mijn bagage in Ruben z’n backpack en andersom, dan heb je in elk geval nog iets als er een backpack kwijt raakt. Daarnaast stop ik onmisbare zaken in mijn handbagage en voorzie ik mijn backpack van een Airtag, in de hoop ‘m te kunnen opsporen als ‘ie kwijt is.

Ik heb ongelooflijk veel zin om weer naar Thailand te gaan. De laatste keer is inmiddels al weer 7 jaar geleden. In Laos zijn we nog niet eerder geweest, dus ook daar heb ik veel zin in. Nu nog hopen dat de grenzen open blijven, de vlucht niet geannuleerd wordt en de bagage op tijd aankomt. En dan kunnen we weer gaan genieten van de heerlijke gerechten, mooie natuur en lieve mensen. Can’t wait…